عـــــــقول فى مهــب الريح

.....وجــــــوه بــاتــــــت لا تريح

هذا الوطــن اصبـــــح ضريح

.....الحر صـــار هــــو الــــجريح

والظلــــم بوجـــهه القــبيح

.....بات الــظلام هـــو الـــصريح

عدل عمــــــر كان فــــصيح

.....ياللعجـــب اصبـــح شـحيح

ياللعجب امة تعيش بلا ادب

.....ياللعجب بلا كــرامه او تعب

كم اشتاق لعزلتى

كى اعاتب شخصى

نفسى تلوم نفسى

تسال كيف امسى

هل فى طريقى امضى

ام سار طريقى عكسى

هل حققت حلمى

ام حطمنى يأسى

ترى احلامى شمسى

ام الظلام يقصى

ها انا و نفسى

عنوان كبير مكتوب 

باب الوطن مفتوح

تدخل تلاقى حروب

وروح بتقتل روح

والدم فيه مسكوب

الكل سار مجروح

على وطن مغلوب

يصرخ كيف المدبوح

والكل فيه مسلوب

والـ اه مارضيه تروح

لو افهم ايه المطلوب

انى مكونش طموح

احلم بوطنى يتوب

ظلمه ماعاد مسموح

الشمس ليها غروب

بكره تبان بوضوح

اخترت اكتب فـــــــيكى حــــاجه مـــــــن الــــحاجات

ياما ناديتك لأجل تــفوقى لكن خــــلاص الوقـــت فات

الامــــــــــل اصـــبح ضئيل فى الـــــــــضلمه مــــات

علِّى صـــوتك ولا انتــــــى عشــــــقانا الســـــــــكات

اوصفى لو تقدرى صوت الالم طعم الوجع والذكريات

عـــــاوزانى اكـــــتم جوه جــــــــوفى لــــيه الاهـــات

انطقــــــى يمـــكن ضــــمير الامه يصحى من السُبات

وفــــــريلــــى كـــلام اقوله فى كــل حاله من الحالات

ولاانتــــى عــــــاوزه تثبتيلى ان انتى عشقانا السكات

ردى مـــره وريحــــينى الامل جواكى حى ولا مات؟

الظلم فيك مالوش حدود 

اخرس اموت اصرخ اموت

بس مكمل فى الصمود

الفقر ساكن فى السكوت

زاد الاسى هد السدود

حسوا الوجع ومنين يفوت

الجهل عشش فى العقول

والعلم خباه الجهول ماطلعله صوت

هو الوطن نفس الوطن ومنين يعود

لما تبص لفوق

ترسم خيوط الضى

تلمح عيونك ضوء 

امل ربيعه جاى

تعيش تموت فكره 

و تسيبها للذكرى

خليك كده فى بكره

املك هيفضل حى

صوت اللى مات بيفوت

عمره مكان جانى

يصرخ بعلو الصوت

مفيش سكوت تانى

ماتسبش املى يموت

تحضن اديك الضى

فى بلاد ماليها الظلم

العدل ضاع فيها

بس مسيروه جاى

الفــقر عــــزبه فـى الوطن

مالوش لاضـــــهر ولا تمن

نهلك ونشـــــقى من الزمن

ويادوب نجــيب حق الكـفن

مكتوب عليه ادفع فواتيرك

و وعدى ليكى ماكون لغيرك

رسمانى نقطه فى الروايا 

عدانى ليه بين الضحايا 

سيبانى ليه وسط الرحايا

وانا المطحون بين الكفوف

مالقيتش حضن يدارى خوف

عاوزانى اقل فى العتاب

اشوف امل يصبح سراب

مهما سألت مفيش جواب

الورد ليه يدفع حساب

من غير ندى

الورد عمره انقضى

وشــــــوش تخفــى الــلى جوه الــــقلب

عز الحزن تلقى الفـــرحه مرســــومه

الدم سال على ارضـــك وضاع الــــحب

جــــوه القلب تلقى الدمـعه مكـــــتومه

اشوف حـالى كما حالـــكم وايه يعـــجب

مفـيــــــــش كــده حــاجه مـــــفهومه

تاه فــكرى فبـــــــسالكم ســــؤال يتعب

لــــــــيه بــــــــــــــلادى مـــــهمومه

يشوفوا الدمع فى عيونها وحال يصعب

وفى قلـــــــوبهم ضحـكه مســـمومه